NOLA; tarih ve kültürün en zengin örneklerini bünyesinde barındıran metropol şehir İstanbul’da; yapımı yüzyıllar öncesine dayanan ve tarihin en önemli sahnelerine tanıklık etmiş bir sur duvarını sırtına almış bir mekandır. Nola’nın arka cephesini boydan boya saran bu duvar, yaklaşık 1200 yıllık bir geçmişten kalan dev surlara ait tarihsel değeri olan bir parçadır.

Nola’yı arka cepheden boydan boya saran duvarın hikayesi Cenevizliler ile başlar. Cenevizliler, Galata kulesini sahil şeridine doğru kapatan iki büyük sur inşa ettiler. Bu surlar sayesinde hem Pera yönünden gelen saldırılara karşı korunacak, hem de kolonileri için bir yaşam alanı oluşturmuş olacaklardı. Yaklaşık 2 metre kalınlığında ve 2.8 km uzunluğundaki surlar; 37 hektarlık bir alanı sınırladı. Sahilde denizle son bulan surların Azapkapı, Şişhane, Galata Kulesi ve Tophane önüne dek uzandığı bilinmektedir. Kullanıldığı dönemde surların 12 kapısı ve 24 kulesi bulunmaktaydı. Bunların arasında 33 km’lik mesafe bulunan 12 kule, deniz tarafında yer almaktaydı.

Ceneviz kolonilerinin uzun yıllar boyunca burayı kendilerine yaşam alanı seçmeleri, İstanbul’un fethine dek devam etti. Ancak Fatih Sultan Mehmet’in 1453 yılında İstanbul’u fethinin ardından surların kaderi değişti. Fatih Sultan Mehmet, Cenevizlilere derhal surları yıkmalarını emretti. Çünkü sular içine dahil olan yerler İstanbul sınırlarına aitti ve tek bir kişi ya da koloninin sahiplenmesi mümkün değildi. Fatih Sultan Mehmet’in talimatı ile, Galata Kulesini sahil şeridine doğru kuşatan bu dev surlar yıkıldı. Bugün Nola’yı sırtlayan arka duvar, yıkılan dev surlar arasında yaklaşık 1200 yıldır ayakta kalmayı başaran bir parçadır.